Kategoria: Relacje z wycieczek

24 kwietnia 2024 grupa słuchaczy UTW wybrała się na wycieczkę na Morawski Kras i do Ołomuńca.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od punktu widokowego , gdzie rozciąga się ponad 130 metrowa przepaść Macochy (to mniej więcej tyle co wysokość Bazyliki św. Piotra w Rzymie)! Jej ściany są porośnięte mchem i gęstą szatą roślinną. Na dole widać niewielkie sylwetki zwiedzających jaskinię rzeki Punkvy. Rzeka ta powstaje  w podziemnych jaskiniach wskutek połączenia wód kilku pomniejszych strumieni. Jej długość to 29 km. Ostatecznie wpada do Svitavy w okolicach Blanska. Od niej nazwę wzięła jaskinia, która była kolejnym celem  naszej wycieczki , do którego udaliśmy się kolejką linową.  W jaskini zobaczyliśmy olbrzymie stalaktyty, salę Masaryka – jej szata naciekowa została uznaną za najpiękniejszą na Morawskim Krasie – podziemne jeziorka zasilane przez rzekę Punkvy  i inne przepiękne nacieki skalne.
Dalej pojechaliśmy do stutysięcznego Ołomuńca,  którego historia sięga końca X wieku . W 1187 Ołomuniec został stolicą Moraw. W 1642 roku stolicę przeniesiono do niedalekiego Brna. W Ołomuńcu najpierw udaliśmy się do katery św. Wacława.  W 1104 roku zaczął ją wznosić lokalny książę o słowiańsko brzmiącym imieniu Świętopełk. Budowla została wyświęcona 30 czerwca 1131 roku, mimo, że budowę dokończono dopiero w 1141. Od tego roku jest też katedrą. To w niej znajdują się szczątki świętego Jana Sarkandra oraz cenne XV-wieczne cztery figury Ojców Kościoła.
Kontynuowaliśmy zwiedzanie miasta. Zobaczyliśmy miejsce uwięzienia i śmierci Jana Sarkandra, barokowy, przepięknie zdobiony kościół św. Michała i zegar astronomiczny. Dalej udaliśmy się na Górny Rynek. Jeśli trzeba by było wskazać jedno miejsce, które jest charakterystyczne dla Ołomuńca, to będzie to na pewno znajdująca się tam Kolumna Trójcy Świętej. Zabytek absolutnie zjawiskowy, atrakcja która nawet jakby stała w szczerym polu, to warto by było do niej przyjechać i obejrzeć. Nic dziwnego, bo mierzy 35 metrów wysokości i jest tak bogato rzeźbiona, że tych zdobień wystarczyłoby na jakiś kościół.
Ciekawostką jest też to, że w środku kolumny znajduje się  mała kaplica. Niestety w tej chwili kolumna otoczona jest rusztowaniami bo trwa jej renowacja. Na Górnym, ale także i Dolnym Rynku nie sposób przeoczyć kilku wspaniałych i oryginalnych fontann. W całym Ołomuńcu jest ich 45.
Wycieczka była niezapomnianym przeżyciem dla ich uczestników, którzy mogli podziwiać wspaniałe dzieła dwóch artystów: natury i człowieka.

Tekst i zdjęcia: Krzysztof Nikiel

Grudzień dla naszego pokolenia to zawsze pamięć o wydarzeniach z 1981 roku, to stan wojenny, strajki w kopalniach i innych zakładach pracy.
Nasz wyjazd w dniu 7 grudnia do Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności przy Kopalni Wujek, poświęcony pamięci pacyfikacji kopalni, był szczególnym wydarzeniem.
Zobaczyliśmy multimedialną ekspozycję przekazującą rys historyczny strajku i jego krwawej pacyfikacji.
Dramatyczne wydarzenia obrazują niezwykłe pamiątki, między innymi – przestrzelony kulami górniczy kask, karabin z jakiego strzelali zomowcy, a nawet czołg T-55, taki jakim wojsko wjechało na teren kopalni.
Duże wrażenie robi odtworzone ambulatorium, gdzie znoszono rannych.
Mieliśmy możliwość bezpośredniego spotkania ze Stanisławem Płatkiem ,jednym z przywódców strajku, który przekazał nam swoje wspomnienia.
Pełni wzruszenia i zadumy obejrzeliśmy film dokumentalny poświęcony pamięci tamtych wydarzeń.

Tekst: Irena Krzywiecka

Zdjęcia: Marek Krzywiecki

Celem pierwszej w tym roku akademickim wycieczki była Fabryka Porcelany w Katowicach Bogucicach. W dwóch turach uczestniczyła prawie 100 osobowa  grupa słuchaczy naszego Stowarzyszenia . Mieliśmy okazję poznać historię znajdującej się na Szlaku Zabytków Techniki – Fabryki Porcelany. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od miejsca, w którym znajduje się największy na świecie piec do wypieku pizzy, wcześniej używany jako komin do wypalania porcelany. Podczas spaceru po terenie Fabryki zobaczyliśmy zabudowania pochodzące z przełomu XIX i XX wieku m.in. budynki starej piecowni, malarni i wzorcowni. Budynki tworzą ciekawy układ z wewnętrznymi dziedzińcami. Zaskoczyły nas pozostałe po czasach PRL-u napisy „Przez współzawodnictwo do socjalizmu” oraz „Podniesienie jakości daje dobrobyt”. Zwiedzając wnętrza Fabryki poznaliśmy proces wytwarzania porcelany i jej zdobienia. Zobaczyliśmy gipsowe formy służące do odlewania porcelany oraz znane na całym świecie serwisy, które znajdują się stołach wszystkich polskich ambasad i konsulatów.
Pobyt w tym ciekawym miejscu zakończyliśmy wizytą w fabrycznym salonie sprzedaży, gdzie mieliśmy okazję podziwiać piękne wyroby z porcelany, zarówno te o klasycznych formach, jak i te, które odzwierciedlają najnowsze trendy. Wielu naszych słuchaczy nie mogło się im oprzeć, nabywając je głównie jako prezenty na nadchodzące święta.

Tekst i zdjęcia Aleksandra Moch

I grupa

II grupa

Warszawa to wyjątkowe miasto. I choć byliśmy tu wielokrotnie, to za każdym razem odkrywamy ją na nowo, jej piękno i historię. A nasze miasta łączy postać króla Jana III Sobieskiego.

Dzień I

Wczesnym rankiem ruszyliśmy w podróż do Warszawy. Przybyliśmy wcześniej niż planowano i mogliśmy dodatkowo zwiedzić Świątynię Opatrzności Bożej. Idea budowy sięga czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Posłowie Sejmu Czteroletniego w podzięce za przyjęcie Konstytucji 3 maja w 1791 roku podjęli uchwałę o jej budowie. 200 lat później Senat  III RP potwierdził aktualność uchwały.  Dziś Świątynia stoi na Polach Wilanowskich w Warszawie.

Pałac w Wilanowie -to barokowa siedziba króla Jana III Sobieskiego. Król nabył posiadłość we wsi Milanów w 1677 roku. Powstała tu rodzinna rezydencja Sobieskich  z barokowym pałacem Villa Nova z ogrodami, folwarkiem z budynkami gospodarczymi oraz zwierzyńcem. Kilka lat później zmieniono nazwę miejscowości Milanów na Wilanów. Położona blisko Warszawy zapewniała łatwy dojazd do Zamku Królewskiego oficjalnej siedziby Króla, Sejmu i Senatu.. Fasady wilanowskiego pałacu przedstawiają zasługi i powinności pary królewskiej. Płaskorzeźby attyk sławią tryumfy króla w wojennych wyprawach przeciwko Tatarom, bitwę pod Chocimiem, zwycięską wyprawę przeciw Turkom pod Wiedniem. Symbolem ochrony, jaką król zapewnia Rzeczypospolitej, są złocone tarcze nawiązujące do herbu „Janina” Sobieskich, symbol czystości i cnót króla. Na fasadzie ogrodowej Orzeł i Pogoń, herby Rzeczypospolitej Obojga Narodów Polski i Litwy, osłaniają  tarczę Sobieskiego. Dalej zegar słoneczny z Chronosem, złote słońce w promieniach, rzymskie rydwany i wiele innych płaskorzeźb. Kolejnymi właścicielami Wilanowa byli członkowie rodów Potockich – założyciele ogrodów w stylu angielskim i  Branickich. II wojna światowa oszczędziła pałac wilanowski, dzięki czemu dziś mogliśmy zwiedzić architektoniczny oryginał, a nie rekonstrukcję jak w zburzonej przez Niemców Warszawie.

 Krakowskie Przedmieście przy którym znajdują się  siedziby władz państwa – pałac prezydencki z pomnikiem księcia Józefa Poniatowskiego, ambasady, Kościół św. Krzyża dotarliśmy do Grobu Nieznanego Żołnierza, by uczestniczyć  w uroczystości  zmiany warty. Wieczorem Teatr Narodowy  – Mała Scena i udział w spektaklu  „Tchnienie” Duncana Macmillana. Lekko zmęczeni udaliśmy się  na nocleg do hotelu. Idąc cichutko korytarzem zza drzwi pokojów słychać było  głośne ziewanie, ciche chrapanie, a gdzieniegdzie grupowe „nocne polaków rozmowy”.

Dzień II

Kolejny dzień wycieczki rozpoczęliśmy od zwiedzania Łazienek Królewskich letniej rezydencji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pałac na wyspie, Amfiteatr w stylu teatru antycznego. Tam,  kilka lat temu członkinie naszego Zespołu Wokalnego A-gie dały koncert wokalny muzyki barokowej przed konkursem na Juwenaliach UTW na którym wyśpiewały I nagrodę. Dalej Teatr królewski w starej Oranżerii, Teatr na wodzie, ogród modernistyczny z pomnikiem Chopina, przy którym co roku odbywają się letnie koncerty fortepianowe i Belweder którego okala ogród romantyczny w stylu włoskim To rezydencja m.in. królowej Bony, Stanisława Augusta Poniatowskiego, rosyjskiego gubernatora Konstantego Romanowa, który w 1830 r. podczas powstania styczniowego salwował się ucieczką ze stolicy w przebraniu kobiety, ale także Prezydenta Józefa Piłsudskiego i jego następców. Dziś można w nim oglądać pamiątki po Prezydencie Piłsudskim oraz zapoznać się  z historią ustanowienia Orderu Wojennego Virtuti Militari. Obok stoi oryginalny samochód Prezydenta. Belweder nadal jest siedzibą kolejnych Prezydentów III RP.

Stare Miasto, Zamek Królewski.   Idąc brukowanymi uliczkami z rozlegającą się melodią płynącą z katarynek weszliśmy na rynek Starego Miasta. Podziwialiśmy kamieniczki z małymi okienkami.  Syrenkę warszawską na rynku starego miasta, kawiarenki, Zamek królewski i kolumnę Zygmunta III Wazy. Te miejsca przestały istnieć po zburzeniu miasta w 1944r przez niemieckich okupantów. Dzięki wysiłkowi całego społeczeństwa po II wojnie światowej pieczołowicie odbudowano stare miasto zachowując oryginalny wygląd tego miejsca.  2 września 1980 roku Stare Miasto zostało wpisane na listę UNESCO. Zamek Królewski to siedziba polskich królów od XVI w. Zachwyt budziły insygnia i trony królewskie, wyposażenie komnat.

W Muzeum Narodowym  – oglądaliśmy obrazy Canaletta, Rembrandta, Matejki, Chełmońskiego. Egipskie artefakty.

A wieczorem wybraliśmy się na przepiękny Pokaz multimedialny kolorowych świateł na tle wodnej kurtyny, postaci z filmowych bajek Disneya – królewny, krasnoludki, Król Lew, Królowa  Śniegu i inne.. Po powrocie do hotelu, idąc korytarzem słychać było cichutką kołysankę z dziecięcych lat „A,a,a kotki dwa … cicho sza” bo …

Dzień III

Muzeum Powstania Warszawskiego

Muzeum upamiętnia największą akcję zbrojną polskiego podziemia w okupowanej przez Niemców Polsce podczas II wojny światowej. W skład ekspozycji wchodzi broń, rzeczy osobiste powstańców, listy dokumenty, mapy,  informacje biograficzne i historyczne obrazujące krwawe zmagania Polskiego Państwa Podziemnego z okupantem niemieckim.  Multimedialna ekspozycja oddaje atmosferę powstańczej Warszawy, pokazuje nie tylko militarne dzieje 63 dni walk, ale i życie codzienne ludności cywilnej. Słuchaliśmy opowieści powstańców o walkach na ulicach, przemieszczanie się kanałami w inne dzielnice miasta. Ścianę z wypisanymi kolejnymi datami powstania i śladami pocisków, a w tle brzmienie bijącego serca symbolizujące życie Warszawy w 1944r. Zdjęcie z lotu ptaka zrównanej  z ziemią stolicy zrobiło ogromne wrażenie.

Następnie udaliśmy się na spacer po Starych Powązkach

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się na obiad w Zajeździe Janosik, gdzie dzieliliśmy się wrażeniami z wycieczki i późnym wieczorem zmęczeni ale zadowoleni  wróciliśmy do Tarnowskich Gór.

.

Tekst: Grażyna Jurek

Zdjęcia: Krzysztof Nikiel, Marek Krzywiecki