Kategoria: Kronika wydarzeń rok 2023

Kalwarię Piekarską odwiedziliśmy  21 czerwca br i nie mieliśmy świadomości, że w tym dniu przypada 127 rocznica poświęcenia wszystkich obiektów sakralnych wraz z kościołem Zmartwychwstania Pańskiego .Właśnie  21 czerwca 1896 roku, w obecności wielu kapłanów i 175 tysięcy wiernych, wrocławski biskup – książę kardynał Jerzy Kopp dokonał tego poświęcenia i podkreślił, że  ‘Kalwaria stanowi dumę nie tylko Górnego Śląska i diecezji wrocławskiej, ale i katolików całego świata”

Fenomenem kalwarii piekarskiej jest sposób jej powstania – jako jedyna nie została ufundowana przez osobę szlachetnie urodzoną, lecz w całości wzniesiona dzięki ofiarności i bezinteresownej pracy wiernych. O  historii jej powstania, o zaangażowaniu Ślązaków w budowę tego miejsca opowiedziała nam nasza słuchaczka Danusia Cichos, która jest także przewodnikiem po piekarskim sanktuarium. Kalwaria to 10 hektarowy obszar, na którym wybudowano  14 kaplic Drogi Krzyżowej, 15 kaplic różańcowych i 11 innych, związanych z życiem Chrystusa i Jego Matki. Spacerując ścieżkami kalwaryjskimi  przypominały się nam miejsca, które wraz z dziadkami, rodzicami a potem z naszymi rodzinami odwiedzaliśmy przy okazji pielgrzymek . Teraz odżyły wspomnienia .Dzięki Danusi dowiedzieliśmy się o wielu wątkach powstania tego miejsca a także o nabożeństwach się tam odbywających.  Zwieńczeniem naszego pielgrzymowania było odwiedzenie odrestaurowanego kościoła kalwaryjskiego. Podziwialiśmy piękną polichromię wnętrza kościoła, witraże oraz neogotyckie ołtarze.

Nie mogło też zabraknąć dobrej kawy i herbaty oraz pysznego kołocza w kawiarence „Pod Aniołem”

Zdjęcia: Marek Krzywiecki i Jerzy Pyka

Roztocze to piękna kraina leżąca we wschodniej Polsce, pomiędzy Wyżyną Lubelską i Podolem. Ciekawe pod względem przyrodniczym Roztocze rozciąga się między  Kraśnikiem w Polsce i Lwowem na Ukrain . Na Roztoczu, z uwagi na jego wyjątkowe walory przyrodnicze, utworzono Roztoczański Park Narodowy, Parki Krajobrazowe  oraz rezerwaty . Roztocze to też wyjątkowy w skali kraju klimat i atmosfera. Gęste lasy, rzadka zabudowa, cisza i kontakt z naturą. I tego doświadczyliśmy podczas zwiedzania tego regionu. 

Naszą podróż po Roztoczu kontynuowaliśmy z uroczą przewodniczką Panią Kasią Lipską. Zaczęliśmy od Krasnobrodu a w nim od zwiedzenia Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny z Cudownym Obrazkiem Matki Bożej Krasnobrodzkiej. Przy sanktuarium znajdowało się muzeum wieńców dożynkowych, ptaszarnia, muzeum flory i fauny Roztocza , muzeum wsi zamojskiej oraz ekspozycja geologiczna i garncarska. Kolejnym miejscem była Kaplica Objawień na Wodzie z cudowną, uzdrawiającą wodą oraz miejsce , gdzie znaleziono Cudowny Obraz Matki Bożej. Spacerując wśród lasów dotarliśmy też do urokliwej kapliczki

W drugim dniu dotarliśmy do największych i najpiękniejszych kamieniołomów na Roztoczu znajdujących się w Józefowie . Tam weszliśmy na Wieżę Widokową, podziwiając malowniczą okolicę . Kolejnym etapem był Rezerwat „Czartowe Pole”. To miejsce „Gdzie diabeł mówi dobranoc a anioł dzień dobry” . Po drodze zobaczyliśmy pomnik Kargula i Pawlaka ( gdyby nie napis to nikt nie zgadłby , że są to te postacie) postawiony na cześć reżysera znanego filmu _ Chęcińskiego.

Przyrodniczą podróż zakończyliśmy w Rezerwacie ścisłym „Nad Tanwią” , gdzie podziwialiśmy kilkanaście , małych wodospadów ( a jest ich kilkadziesiąt) zwanych szumami, szypotami, bystrzami lub porohami .Dotarliśmy w tym dniu do Centrum Edukacyjno-Rekreacyjnego Park, gdzie znajduje się jedyny w Polsce Park Miniatur Kresowych. Kolekcja Parku Miniatur Kresowych to 26 makiet zamków i twierdz, będących niegdyś w posiadaniu Rzeczpospolitej, obecnie leżących na terytorium Ukrainy

Zdjęcia: Aleksandra Moch i Jerzy Pyka

Głównym celem wycieczki był Spycimierz . Żeby jednak nabrać sił,  dzień wcześniej zawitaliśmy do Uniejowa, gdzie regenerowaliśmy się w Termach Uniejowskich. Natomiast w  Boże Ciało udaliśmy się do Spycimierza oddalonego 2 km na południowy zachód od Uniejowa. Od 200 lat w ten uroczysty dzień mieszkańcy wsi układają misterny dywan kwiatowy o długości prawie 1 km. W 2021 r. tradycja została wpisana na światową listę UNESCO. Spotkanie z przedstawicielem Parafialnego Stowarzyszenia „Spycimierskie Boże Ciało”przybliżyło nam historię tej tradycji a także nabyliśmy wiedzę w jaki sposób mieszkańcy przygotowują swoje kwiatowe dzieła.

Już na kilka dni przed świętem, we wsi dokonuje się prawdziwe pospolite ruszenie – mieszkańcy najpierw zbierają kwiaty z okolicznych pól i przydomowych ogródków, następnie sortują, przygotowują i przechowują w chłodnym miejscu aż do Bożego Ciała. W samo święto całe rodziny przystępują do układania wcześniej przemyślanych wzorów. Rysują je najpierw kredą na kostce brukowej – odręcznie lub według szablonów, następnie układają kontury z czarnej ziemi zmoczonej wodą. Na końcu ukoronowanie, czyli sypanie dobranych kolorystycznie kwiatów. W przygotowaniach i usypywaniu kompozycji kwiatowych uczestniczą zarówno kilkuletnie dzieci, nastolatki, jak i dorośli. Początkowo do dekoracji używano wyłącznie żółtego piasku i gałęzi drzew. Kwiaty jako element dekoracyjny zostały wprowadzone w latach 20. XX wieku. Wśród układanych motywów na dywanach z kwiatów dominują symbole i obrazy religijne, rozety i inne kompozycje kwiatowe. Tworzywem artystycznym – oprócz różnobarwnych kwiatów – są liście, gałązki krzewów, kłosy zbóż i kora drzew. Efekt – imponujący!