Komu potrzebna jest poezja ?
„Ten sam baran co wtedy / ale szczęście inne”. Szkic o „barankach”, „owieczkach” i „Baranku Bożym” w wybranych wierszach ks. Jana Twardowskiego ” to temat wykładu, opowieści i rozmowy o fenomenie poezji księdza Jana Twardowskiego , który 23 maja dla słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku –Tarnogórskiego Stowarzyszenia- UTW wygłosił Prezes Katowickiego Oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza prof.dr.hab Marek Piechota.
Wykład z cyklu rozmów o skarbach kultury był okazją do poznania twórczości jednego z wybitnych polskich poetów współczesnych i jednocześnie Honorowego Obywatela Miasta Tarnowskie Góry- ks. Jana Twardowskiego.
Gość spotkania, profesor dr hab. Marek Piechota jest pracownikiem Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz kierownikiem Zakładu Historii Literatury Oświecenia i Romantyzmu w tymże Instytucie. Przedmiotem naukowych zainteresowań profesora Marka Piechoty jest twórczość epoki romantyzmi i oświecenia, a w szczególności polskich wieszczów narodowych: Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Profesor Piechota od wielu lat pełni także obowiązki przewodniczącego śląskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im.A.Mickiewicza. Ma w swoim dorobku wiele publikacji książkowych i artykułów; był za swoje działania naukowe i pracę nauczyciela akademickiego nagradzany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, jak na przykład Złoty Krzyz Zasługi, odznaka honorowa”Zasłużony dla kultury polskiej” czy Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Ale obok tej poważnej naukowej działalności profesor Marek Piechota był także autorem licznych tekstów piosenek do Kabaretu Olgi Lipińskiej.
W swoim wykładzie, a właściwie wspanialej gawędzie o języku i świecie poezji ks.Jana Twardowskiego prof.Piechota posłużył się porównaniem do poezji Adama Mickiewicza, podkreślając, że taki kontekst daje możliwość ocenienia poezji ks.Jana od mrówki, ważki, biedronki.Język poezji ks.Twardowskiego jest na pozór prosty ale kryje wiele ciekawych i zaskakujących metafor, odkrywa świat flory i fauny dla wyrażenia wielu problemów i prawd egzystencjalnych; jest swoistym poetyckim memento dla współczesnego człowieka, który „człapie po świecie jak ciężki słoń tak duży, że nic nie rozumie”.
W świecie poezji poety, którego wszyscy, może bezwiednie, cytują za sprawą słów: „śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą” bardzo ciekawy jest motyw „baranka”, „owieczek” i „Baranka Bożego”. I właśnie temu motywowi poświęcił prof.Marek Piechota swój wykład, opowieść o pięknie poezji ks.Jana Twardowskiego, którego wiersze, i to jest fenomen na rynku czytelniczym, są czytane a zbiorki poezji kupowane.
Zapewne wielu słuchaczy sięgnie do eseju profesora Marka Piechoty o poezji ks.Twardowskiego:„Ten sam baran co wtedy / ale szczęście inne”. Szkic o „barankach”, „owieczkach” i „Baranku Bożym” w wybranych wierszach ks. Jana Twardowskiego. W: Zwierzęta i ludzie. Praca zbiorowa pod red. J. Kurka i K. Maliszewskiego, Chorzów 2011, s. 168–184.
Odkrywanie uroku poezji Ks. Jana Twardowskiego przez profesora Marka Piechotę dopełnili
słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku- Aleksandra i Jan Różyccy, którzy przeczytali kilka wybranych utworów.
Spotkanie z profesorem Markiem Piechotą było odkrywaniem piękna polskiej poezji, odczytywania często bardzo trudnego dla przeciętnego odbiorcy jej języka.
Bez wątpienia rodzi się pytanie, komu potrzebna jest poezja? Odpowiedź nie jest prosta , kiedy jak pisał ks.J.Twardowski: „życie nasze jednakowo niespokojne i malutkie”.
Spotkanie z profesorem Markiem Piechotą i pytanie o sens poezji można zapewne podsumować refleksją o poszukiwaniu przez człowieka odpowiedzi na wiele zagadek świata; idąc za radą płynącą z poezji ks.Jana Twardowskiego warto pamiętać: „Gdzie się prawda zaczyna a gdzie rozum kończy(…) O święty krzyżu pytań jak niewiele ważysz gdy małe głupie szczęście liże nas po twarzy”.
Stanisława Szymczyk
sekretarz Tarnogórskiego Stowarzyszenia – UTW