„Uzależnienie od komputera – problem o charakterze społecznym i zdrowotnym” to temat wykładu, który 19 stycznia wygłosił dla studentów Tarnogórskiego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku – Michał Pyrkosz ze Stowarzyszenia Pomocy Uzależnionym i Ich Bliskim „Falochron”. Wykład odpowiadał na liczne pytania jakie zadajemy sobie na temat zagrożeń, które związane są z funkcjonowaniem cyberprzestrzeni i totalnego uzależnienia każdej już dziedziny życia od komputera – wynalazku technologicznego, który wywarł ogromny wpływ na kształtowanie współczesnej rzeczywistości.
Michał Pyrkosz to pomysłodawca i współzałożyciel Stowarzyszenia Pomocy Uzależnionym i Ich Bliskim „Falochron”; jest certyfikowanym instruktorem terapii uzależnień, absolwentem studiów profilaktyki i uzależnień na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Stowarzyszenie „Falochron” działa w Tarnowskich Górach od połowy 2011 roku, a jego członkowie, specjaliści terapii uzależnień, prowadzili, między innymi, dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów zajęcia z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom. W ogóle stowarzyszenie zajmuje się profilaktyką z zakresu przeciwdziałania uzależnień od alkoholu, narkotyków, dopalaczy oraz… komputera. Wykład podejmował narastający problem uzależnień XXI wieku – uzależnień behawioralnych, z których uzależnienie od komputera ma charakter szczególny. Komputer, jako bez wątpienia szczególne osiągnięcie techniki, jest jednocześnie narzędziem pracy, środkiem komunikacji ale także bardzo niebezpiecznym przedmiotem, powodującym uzależnienia. Uzależnienia behawioralne to rodzaj uzależnień czynnościowych, które w ogólnej klasyfikacji chorób zostały zaliczone do grupy zaburzeń nawyków i popędów. Wykładowca zwrócił uwagę, ze najczęściej uzależnienie od komputera dotyczy osób w przedziale wiekowym 14-16 lat i… +50. Omówił, znane już zresztą w zarysie słuchaczom Uniwersytetu Trzeciego Wieku z wykładu redaktora Zbigniewa Markowskiego, najczęstsze zagrożenia Internetu – z nim bowiem łączy się korzystanie z komputera. Zwracał uwagę na szereg zachowań, które powinny budzić zaniepokojenie rodziny, także samego zainteresowanego, objawy uzależnienia. Ilustracją, w jaki sposób świat wirtualny potrafi zapanować nad psychiką młodego człowieka jest, zdaniem wykładowcy, film w reżyserii Jana Komasy pt. „Sala samobójców”. Film podejmuje problem uzależnienia od komputera, internetu i świata wirtualnego, pokazując jak rozluźniające się relacje międzyludzkie powodują degradację psychiki.
Internet jest wielkim współczesnym śmietnikiem, gdzie można znaleźć wszystko, problem w tym jak ustrzec , zwłaszcza dzieci i młodzież, przed niebezpiecznymi treściami. A skala tego zagrożenia jest już alarmująca o czym informują coraz to nowe badania. Wykładowca, Michał Pyrkosz, podkreślał w swoim wykładzie, że uzależnienie to choroba, której efektem może być śmierć. Skomentował test psycholog doktor Kimberly Young, który diagnozuje uzależnienie dziecka od internetu. Warto zresztą powiedzieć, że ta badaczka wyróżnia kilka podtypów uzależnienia internetowego, a w tym, między innymi: erotomanię internetową ,uzależnienie od sieci czy uzależnienie od komputera. Wykładowca podał słuchaczom adresy przydatnych stron internetowych…, które mogą pomóc w diagnozowaniu problemów związanych z uzależnieniem. Podkreślał w swoim wystąpieniu, że to zachwianie relacji społecznych, rozluźnienie więzi w rodzinie czy wreszcie brak autorytetów prowadzi, zwłaszcza młodych ludzi, do choroby, czyli uzależnienia. Na marginesie wykładu trzeba zauważyć, że wykładowca to młody człowiek, który zauważa negatywne skutki współczesnego modelu wychowania, życia w świecie dewaluacji wartości co prowadzi często do tragedii jednostki, rodziny, ale przecież w efekcie całe społeczeństwo ponosi klęskę. Po wykładzie rodzi się refleksja, którą wyraża myśl noblistki Wisławy Szymborskiej zaczerpnięta z jej wiersza pt. „Schyłek wieku”: „Miał być lepszy od zeszłych nasz (XXI) wiek.(…) Już zbyt wiele się stało, co się stać nie miało, a to, co miało nadejść, nie nadeszło. Miało się mieć ku wiośnie i szczęściu, między innymi.(…) Kto chciał cieszyć się światem, ten staje przed zadaniem nie do wykonania. Głupota nie jest śmieszna. Mądrość nie jest wesoła. Nadzieja to już nie jest ta młoda dziewczyna et cetera, niestety. (…) Jak żyć – spytał mnie w liście ktoś, kogo ja zamierzałam spytać o to samo. Znowu i tak jak zawsze, co widać poniżej, nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych”.
Stanisława Szymczyk
sekretarz Tarnogórskiego Stowarzyszenia – UTW