„Jak wychowywać dzieci do odpowiedzialności i służby dla dobra wspólnego ” to temat wykładu, który 22 października wygłosił dla studentów Tarnogórskiego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku O. prof. Józef Augustyn SJ. Wykładowca O. prof. dr hab. Józef Augustyn, SJ to jezuita, rekolekcjonista, redaktor naczelny „Życia Duchowego”, a także animator rekolekcji ignacjańskich. Profesor Augustyn jest autorem wielu książek z zakresu życia duchowego i pedagogiki chrześcijańskiej. Był w MEN recenzentem podręczników do wychowania do życia w rodzinie.
Dobro wspólne, zdaniem wykładowcy, to kwintesencja życia ludzkiego. Nie da się więc oddzielić wychowania w rodzinie od sprawy mądrego przygotowania do odpowiedzialności i służby dla dobra wspólnego. Wykładowca w swoim wystąpieniu skupił się głównie na rozważaniach o kondycji i roli rodziny w życiu społeczeństwa i jej wpływu na kształtowanie mocnego państwa. Wychowanie do odpowiedzialności, podkreślał, wymaga ogromnego zaangażowania rodziny, ale także całego społeczeństwa. Uczenie mądrości życia, podstawowego elementu wychowania dla dobra wspólnego, jest obowiązkiem rodziny, która stanowi najpierwszą wspólnotę.
Profesor Augustyn zwrócił uwagę, że w prosty sposób odpowiedzialność to odpowiadanie wzajemne sobie – człowiek nie istnieje przecież samotnie. Wykładowca zwrócił uwagę na rolę wiary w budowaniu ładu emocjonalnego i więzi międzyludzkich, przywołując refleksję profesora Leszka Kołakowskiego, którego nazwał „uczciwym myślicielem”. Otóż prof. Leszek Kołakowski mówił o niebezpieczeństwach zerwania więzi człowieka z Bogiem i co za tym idzie uprzedmiotowienia tegoż człowieka. Profesor Augustyn zwrócił także uwagę na neurotyczność współczesnego człowieka, która wynika z pogoni za własną wielkością i w tym kontekście przypomniał Psalm 131, który diagnozuje często nasze zachowania: „(…)Nie gonię za tym, co wielkie, albo co przerasta moje siły”. Podzielił się wykładowca refleksją dotyczącą wychowania, które musi być wychowaniem do miłości. Wychowanie do dobra wspólnego to uświadomienie dobra rodziny, to działanie wymagające ogromnego wysiłku, a nawet ofiary i poświęcenia. Sensem życia powinna być praca dla dobra wspólnego, bo tylko ona daje poczucie szczęścia i spełnienia. Wykładowca przypomniał na zakończenie refleksję Albert Schweitzera: „Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli”, podkreślając jej głęboki chrześcijański sens, wynikający z nauki Chrystusa.
Wykład został przygotowany dzięki współpracy z organizatorami XI Sympozjum Tarnogórskiego i przewodniczącym Fundacji Kolpinga Stanisławem Kowolikiem.