Prorok żywego Kościoła z Tarnowskich Gór – Ks. Franciszek Blachnicki. O historii śląskiego Sługi Bożego opowiedział 8 listopada studentom Uniwersytetu Trzeciego Wieku Tarnogórskiego Stowarzyszenia UTW Andrzej Sznajder – historyk, kierownik Referatu Edukacji Historycznej Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach. I można by powiedzieć, że był to kolejny wykład z historii, gdyby jednak nie to, iż dotyczył postaci wyjątkowej z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, że jest postać księdza Franciszka Blachnickiego, wyjątkowa dla współczesnego kościoła katolickiego i to nie tylko polskiego. Po drugie, że ten wyjątkowy kapłan, choć urodził się w Rybniku, dojrzewał i zdobywał wykształcenie właśnie w Tarnowskich Górach.
To tu w gimnazjum imienia Jana Opolskiego, obecnie liceum im. S. Staszica, zdał w 1938 roku maturę. Wykład historyka IPN-u Andrzeja Sznajdera pozwolił słuchaczom poznać w dużym skrócie niezwykłą historię śląskiego – tarnogórskiego „Proroka żywego Kościoła” oraz jego związków z przemianami jakie dokonywały się w świadomości Polaków w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Prowokował do refleksji nad wpływem przeszłości na czasy współczesne. Co ciekawe w zbiorach IPN-u jest ogromna ilość akt, zawierających ponad 8000 stron różnych dokumentów zgromadzonych przez SB, dotyczących osoby Sługi Bożego. Dowodzi to, że ks. Blachnicki był jednym z najbardziej inwigilowanych i prześladowanych duchownych w latach PRL-u.
W opowieści historyka IPN-u nie mogło oczywiście zabraknąć wyjaśnień jak to ks. Franciszek Blachnicki narażał się swymi działaniami na nieustanne szykany ze strony władz PRL. Ksiądz Blachnicki już w 1957 roku w Piekarach Śląskich ogłosił społeczną akcję przeciwalkoholową „Krucjata Trzeźwości”, która od 10 sierpnia 1958 nosiła nazwę – „Krucjata Wstrzemięźliwości”. Ruch ten w ciągu zaledwie trzech lat zmobilizował na terenie całego kraju ponad sto tysięcy dorosłych osób do podjęcia abstynencji ofiarowanej jako ekspiacja w intencji uzależnionych od alkoholu. Ksiądz Blachnicki był inicjatorem nowych metod ewangelizacji dzieci i młodzieży przez rekolekcje przeżyciowe, Oazę Dzieci Bożych dla ministrantów i wreszcie Ruch Oazowy . Zainicjował organizowanie Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie. Ksiądz Blachnicki to postać wyjątkowa w historii Kościoła, to wielki patriota i charyzmatyczny duchowny. Jeden z epizodów w życiu tego tarnogórskiego Sługi Bożego wydaje się tu bardzo znamienny. 15 marca 1961 nastąpiło
aresztowanie ks. Franciszka Blachnickiego za „rozpowszechnianie fałszywych wiadomości o prześladowaniu Kościoła w Polsce” i osadzenie go w więzieniu w Katowicach. W tym samym więzieniu, w którym w czasie wojny oczekiwał na wykonanie kary śmierci za działalność konspiracyjną w ramach Polskiej Organizacji Partyzanckiej i Związku Walki Zbrojnej. Wykład, a właściwie gawęda historyczna pana Andrzeja Sznajdera pracownika Instytutu Pamięci Narodowej przybliżyła jeszcze jedną mało znaną kartę losów ludzi związanych z historią Tarnowskich Gór i, w szerokim aspekcie posługi kapłańskiej księdza Blachnickiego, także historii Śląska. Pytanie, co tarnogórzanie wiedzą o osobie księdza Franciszka Blachnickiego, czy kojarzy się im tylko z nazwą jednego z ulicznych rond powracało w wykładzie dwukrotnie, by uświadomić słuchaczom potrzebę poznawania biografii tych wielkich znanych i… nieznanych.
Ta zresztą myśl: wielcy znani i….nieznani, otwiera nowy cykl wykładów , które będą poświęcone prezentacji wybitnych tarnogórzan. Patron naszej Miejskiej Biblioteki Publicznej, znany i ceniony pisarz, Bolesław Lubosz podkreślał często, także w swojej twórczości, wyjątkowość miasta gwarków. Mówiąc o genius loci Tarnowskich Gór Lubosz miał zapewne na myśli tę wielkość i wyjątkowość miasta, którą tworzą ludzie tak wyjątkowi jak ksiądz Franciszek Blachnicki. 9 grudnia 1995 rozpoczął się proces beatyfikacyjny, Proroka żywego Kościoła z Tarnowskich Gór. Ten bardzo skomplikowany proces od pięciu lat jest w fazie rzymskiej. Trwają zaawansowane już bardzo prace nad „Pozycją o heroiczności cnót Sługi Bożego ks. F. Blachnickiego”. Dla pomyślnego zakończenia procesu księdza Franciszka Blachnickiego , czyli beatyfikacji, a później kanonizacji, ważna jest opinia świętości, która otacza kandydata na ołtarze obok oczywiście toczących się w rzymskiej Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych prac nad oceną jego życia i świętości. Wyniesienie na ołtarze tego tarnogórzanina jest zapewne kwestią już niewielu lat.
Wykład Andrzeja Sznajdera historyka IPN-u był zapewne kolejnym pretekstem do refleksji, którą inspiruje myśl ks. Blachnickiego: Heroizm w pracy apostolskiej przejawia się w odważnym podejmowaniu dzieł i zadań najtrudniejszych w danym środowisku, zaniechanych przez innych jako beznadziejne.