Kategoria: Relacje z wydarzeń kulturalnych

Florence Foster Jenkins. Najgorsza śpiewaczka świata. Pierwsza dama opadającej skali, hojna gwiazda i wielkoduszna legenda. Pozbawiona talentu, ale za to pełna pasji oraz determinacji. I z odpowiednią ilością pieniędzy… Skąd wziął się fenomen Boskiej i dlaczego jej występ w nowojorskiej Carnegie Hall przyszły zobaczyć tysiące ludzi? By się pośmiać czy może by wyrazić podziw dla „triumfu entuzjazmu nad talentem”? Ta prawdziwa historia od lat inspiruje ludzi do spełniania marzeń bez względu na przeszkody. Bo, jak widać na przykładzie „boskiej Florence”, każda porażka może przerodzić się w sukces. Jeśli tylko chcemy.

Sztuka Petera Quiltera to jedna z najbardziej znanych komedii współczesnego teatru, a jej filmowa adaptacja przyniosła niezapomnianą rolę Meryl Streep. Inscenizacja przygotowana przez Tadeusza Łomnickiego z Grażyną Bułką jako Florence, z kreacjami tytułowej bohaterki stworzonymi przez Gosię Baczyńską, to próba zobaczenia świata oczami Florence. To rzeczywistość widziana w boskich barwach, zanurzona w estetyce kampu. Trochę baśniowa, pełna fantazji. To świat, w którym nic nie jest niemożliwe.

Obsada
Florence Foster Jenkins – Grażyna Bułka
Cosme McMoon – Mateusz Znaniecki
Dorothy  – Barbara Lubos
St. Clair – Andrzej Warcaba
Maria – Dorota Chaniecka
Pani Verindah-Gedge – Ewa Leśniak
oraz Andrzej Kozak, Piotr Sobota, Piotr Stanusz, Sebastian Zastróżny

tekst: Teatr Śląski

Gry , zabawy , a później nasz dobry znajomy , czyli Reksio na dużym ekranie . Najważniejsze były uśmiechnięte buzie najmłodszych, emocje przy rozwiązywaniu zadań, gry i wspaniałe budowle z klocków
Wszystkim dzieciom, tym małym i dużym , życzymy wesołego świętowania 💞

Tekst: Irka Krzywiecka

Zdjęcia: Marek Krzywiecki

Tarnogórskie Stowarzyszenie-Uniwersytet Trzeciego Wieku we współpracy z TCK i Wielką Tarnogórską Rodziną świętował 18 maja Dzień Rodziny.

Trzeba od razu wyjaśnić, że to święto ma bogatą już historię; Międzynarodowy Dzień Rodzin, przypadający na 15 maja „ został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne w 1993 roku (rezolucja A/RES/47/237 z 20 września). w 1989 roku, na mocy rezolucji A/RES/44/82, Zgromadzenie Ogólne ogłosiło rok 1994 Międzynarodowym Rokiem Rodzin. Celem obchodów Roku miało być pogłębienie świadomości społeczeństwa na temat problemów rodziny i zwiększenia zdolności społeczeństw do przezwyciężania tych problemów poprzez realizowanie kompleksowej prorodzinnej polityk społecznej.” (www.un.org/en/events/familyday/). Warto także pamiętać, że od 2007 roku obchodzone jest to święto także jako Metropolitalne Święto Rodziny, łącząc w działaniach różne środowiska. Wielka Tarnogórska Rodzina, spotkała się w sobotę 18 maja, by wspólnie spędzić czas i się poznać. Czy jesteśmy naprawdę rodziną? Michel Schneider (pisarz i psychoanalityk) stwierdzał: „Myślimy, że jesteśmy tacy oryginalni, że wszystko w nas jest takie wyjątkowe i niespotykane. Ale to niesamowite, do jakiego stopnia jesteśmy tylko echem innych, własnej rodziny i tego jaki kształt nadaje nam dzieciństwo.” Ale taki kształt nadaje nam także miasto w którym żyjemy i ludzie, z którymi na co dzień się spotykamy; z którymi łączą nas nie więzy krwi, ale codzienne duże i małe problemy, wspólne radości.

A ponieważ spotkała się na wyjątkowym wydarzeniu Rodzina Tarnogórska, to dwa najważniejsze wydarzenia rozpoczął Burmistrz Arkadiusz Czech; wspólnie z przedszkolakami otworzył wystawę „Wesołej Jedyneczki” pt. Portret Mojej Rodziny”, a następnie wielki koncert muzykujących rodzin. Witając uczestników, podkreślił znaczenie i wyjątkowość rodziny i takich właśnie wydarzeń, które tworzą wspólnotę.

W bogatym programie Tarnogórskiego Dnia Rodziny znalazły się : wernisaż wystawy „Portret Mojej Rodziny”, prac przedszkolaków z „Wesołej Jedyneczki”, wielki koncert tarnogórskich rodzin, taneczne czary- mary, czyli rodzinny aerobik , spotkanie z Aliną Nikodem opiekunką Diuka, psa-ratownika i na zakończenie finał wielkiego konkursu rodzinnego.

Otwierając wernisaż wystawy prac Jedyneczki, jej komisarz Krzysztof Stręcioch, żartobliwie zaprosił do podziwiania rysunków o dużej wrażliwości artystycznej młodych twórców, wśród których być może w przyszłości znajdzie się artysta.

W wielkim koncertowaniu wzięły udział całe rodziny, duety i składach między rodzinnych.

W składzie bardzo rodzinnym 10 muzyków, z Kamiliańskiej Orkiestry pod batutą Olka Königa rozpoczęło koncert dynamicznym marszem Karola Padivy.

W koncercie wystąpili:

* rodziny związane z Tarnogórską Szkołą Suzuki Barbary Plazy: Płaczek, Siwy, Begiesz , Pawełek i Sitko-Knapik-Stera, czyli babcia i wnuczki

* Lili Wojtyczok, Lena Napierała, Eliana Musioł, Antonina Moch z „Wesołej Jedyneczki” pod opieką Katarzyny Lisowskiej- Smołka

* skrzypaczki z tarnogórskiej PSM, siostry: Julia i Amelia Szyszka oraz Zofia i Aleksandra Wodniok

* Karol i Bartek Musialik akordeoniści, uczniowie w szkole suzuki Muzycznej Akademii Rozwoju Bogusława Markowskiego

* Alicja Czura – Musialik i jej ciocia Maria Hajduk

* Tomasz Strojek, trąbka , któremu akompaniowała Maria Jankowska

* Jonasz Różański – trąbka, któremu akompaniowała mama, Izabela Lysik-Różańska

*Grzegorz Pradela z córką Agnieszką

* Henryka i Andrzej Żurek

* tańczyło tango rodzeństwo Oliwia i Kajetan Kocik , uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu; na akordeonie akompaniował im Jan Różycki

*wielki taneczny finał stworzyły grupy taneczne TESS pod kierunkiem Justyny Michalskiej

Bogaty program dostarczył wiele emocji i pokazał, że nasze wspólne działanie może być doskonałą okazją do wspaniałej zabawy i poznania; pewne jest chyba także to, że w naszym mieście nie jest się zupełnie anonimowym i można znaleźć przyjaciół, by wśród nich realizować swoje pasje. I to spotkanie tarnogórskie prowokuje do refleksji: „ Rodzina to niekoniecznie ci ludzie, wśród których człowiek się rodzi. Można ją sobie znaleźć samemu. Tam, gdzie jest bezpiecznie i ciepło. Tam gdzie człowiek czuje, że właśnie tu jest jego miejsce.”

Nagrody w konkursie ufundowali: TS-UTW, SMZT, TCK i UM.

tekst: Stanisława Szymczyk, sekretarz TS-UTW

zdjęcia: Michał Szymczyk

filmiki: Marek Krzywiecki

Biblioteka Miejska w Tarnowskich Górach

 W ramach comiesięcznych spotkań  podróżniczych w Bibliotece Miejskiej w Tarnowskich Górach poznaliśmy Annę i Tomasza Dandy- młodych pasjonatów podróży.
Pocztówka z Nowego Jorku to ich barwna opowieść o wyjątkowej podróży na przełomie styczeń/luty do miasta, które nie śpi; w którym jak w soczewce skupia się cała ta amerykańska rzeczywistość. Podróżnicy opowiedzieli, jak się przygotowywali do wyprawy i jakie zdobyli umiejętności organizacyjne. Otóż, co ciekawe, dzięki znajomym dowiedzieli się o platformie internetowej Secret Escapes, na której po zarejestrowaniu się można uzyskać dostęp do ciekawych ofert podróżniczych z dużym rabatem. Pani Ania polecała korzystanie z niemieckojęzycznej wersji, podkreślając, że częściej są tam dostępne atrakcyjne cenowo oferty. Podróż do USA kojarzy się wszystkim z koniecznością uzyskania wizy, co już od pewnego czasu jest ułatwione dzięki systemowi ESTA; jest to Amerykański Elektroniczny System Autoryzacji Podróży. Pokazali jak aplikacja mobilna GO CITY pomaga w zaplanowaniu zwiedzania i poznawania atrakcji turystycznych; jej użytkownicy mogą zakupić karnet, jakby zainstalować taki bilet w telefonie, ułatwiający poznawanie ciekawych miejsc.
Radzą zacząć zawsze od CITY PLAN , który także jest dostępny na platformie internetowej i pokazali, w jaki sposób zaplanowali swoje zwiedzanie Nowego Jorku. Opowiedzieli jak dzień po dniu, cały tydzień zwiedzali atrakcyjne miejsca miasta, które nowojorczycy nazywają The City. Spełniła swoje marzenia pani Ania, bo mogli zobaczyć na Broadwayu spektakl/musical pt. „Chicago”, a największą frajdę sprawiła im wizyta w muzeum figur woskowych Madame Tussauds w samym sercu Times Square.
Spacerując ulicami Nowego Jorku, poznając wybrane atrakcje turystyczne mogli poczuć klimat wielkiego , obrosłego w niejedną już legendę  najgęściej zaludnionego miasta w Stanach Zjednoczonych.
Opowiedzieli o swoich przygodach i spostrzeżeniach dotyczących życia codziennego; raczej  nie spodobało się im , że w tym ogromnym i nowoczesnym mieście jest mało zieleni. Podzielili się swoimi wrażeniami i przyobiecali, że po następnej podróżniczej przygodzie chętnie przyjadą do Tarnowskich Gór, żeby o niej opowiedzieć.

Tekst: Stanisława Szymczyk, sekretarz TS-UTW

Zdjęcia: Helena Domańska

W tym roku postanowiliśmy połączyć pożegnanie Karnawału z Walentynkami.
Bawiliśmy się przy rekordowej frekwencji, blisko 120 osób, w przyjaznej nam restauracji Ferdynand w Strzybnicy, przy bogato zastawionych stołach.
Dobra muzyka serwowana przez naszego DJ , dobry humor i chęć wspólnej zabawy, cóż więcej potrzeba , te kilka godzin pozostanie w naszej pamięci na długi czas.
Przyniesione serduszka przekazywaliśmy z uśmiechem i SERCEM zamiast sobie nawzajem, naszej głównej organizatorce Irence, która nie mogła wziąść udziału w zabawie.

Znowu możemy powiedzieć : BRAWO MY

Opracował: Marek Krzywiecki