1-2 czerwca 2025
Zanim uczestnicy grupowej mobilności pn.„Słuchacze UTW w Tarnowskich Górach poznają swoich czeskich sąsiadów i ich ofertę edukacyjną” wyruszyli do Czech przeszli starannie zaplanowany proces przygotowawczych spotkań , który miał na celu nie tylko ułatwienie logistyczne wyjazdu, ale też zwiększenie jego wartości edukacyjnej i kulturowej.
Zorganizowano kilka spotkań informacyjnych, podczas których omówiono cele mobilności, program pobytu oraz kwestie logistyczne. Uczestnicy wzięli udział także w spotkaniach wprowadzających w kulturę Czech – poznali podstawowe fakty historyczne, zwyczaje oraz najważniejsze informacje o regionie Moraw. Oprócz tego brali także udział w spotkaniach językowych z języka angielskiego , skupiające się na codziennych zwrotach i przydatnych słowach w hotelu, sklepach, restauracjach , u lekarza, na dworcu.
Podczas przygotowań pedagogicznych słuchacze rozwijali postawy otwartości, tolerancji i ciekawości wobec innych kultur oraz umocnili swoje kompetencje społeczne i komunikacyjne.
Tak przygotowani wyruszyli do Czech do miasta Uherske Hradiste . Organizacją przyjmującą był Univerzita Palackeho v Olomouc.
Na miejscu zostaliśmy przywitani przez przedstawiciela organizacji przyjmującej Panią Violettę Marciniak .
W pierwszym dniu mobilności pokrótce zwiedzaliśmy miasto Uherske Hradiste. To królewskie miasto zostało założone w 1257 roku przez króla Przemysława OttokaraII jako twierdza chroniąca południowo i wschodnią granicę królestwa przed najazdami obcych wojsk.
Miasto to zdobyło w 2011 roku tytuł historycznego miasta za wzorcową ochronę zabytków.
Zwiedziliśmy ;
- Kaplicę św Sebastiana, która została zbudowana przez załogę cesarską jako wyraz wdzięczności za zażegnanie epidemii dżumy,
- Barokowy Kościół parafialny św Franciszka Ksawerego . Obok kościoła wzniesiono gimnazjum jezuickie z salą teatralną i koncertową.Obiekt ten nazwano Redutą. Ciekawostką jest stojąca na dziedzińcu fontanna Otmara Olivy i Petra Novaka, z której środka wyrasta drzewo z brązu polewane wodą ze źródła.
- Kolumnę z figurą św Floriana postawioną jak podziękowanie za uratowanie miasta z pruskiej niewoli.
Zwiedzanie królewskiego miasta Uherské Hradiště zrobiło na nas ogromne wrażenie. Dla wielu była to pierwsza wizyta w tej części Moraw, a atmosfera miasta – łącząca historię z gościnnością – zapadła głęboko w pamięć. Nie wiedzieliśmy , że tak niedaleko od nas znajduje się miejsce o tak bogatej historii i pięknej architekturze.
Uczestnicy zachwyceni byli również czystością miasta, zadbanymi placami i życzliwością mieszkańców.
3 czerwca 2025
Muzeum Słowackie w Uherské Hradiště (Slovácké muzeum) to prawdziwa skarbnica wiedzy o regionie Slovácko — bardzo barwnej i kulturowo bogatej części południowo-wschodnich Moraw. Główna siedziba Slováckiego Muzeum w Uherské Hradiště znajduje się w malowniczym parku Smetanovy sady, co czyni ją wyjątkowym miejscem do zwiedzania. Budynek muzeum, zaprojektowany przez znanego architekta Bohuslava Fuchsa, jest nie tylko centrum kulturalnym, ale także architektoniczną perełką regionu .Oto kilka ciekawych rzeczy, które tam zobaczyliśmy:
1. Sztuka ludowa i tradycje
Barwne stroje ludowe (kroje, hafty, czepce — prawdziwe arcydzieła rzemiosła).
Tradycyjne instrumenty muzyczne (np. cimbal, fujary).
Rękodzieło: ceramika, koronki, malowane szkło, pisanki.
2. Życie codzienne dawnych mieszkańców
Zrekonstruowane wnętrza wiejskich chat.
Narzędzia rolnicze i domowe z XIX i XX wieku.
Opowieści o dawnych zwyczajach i świętach.
3. Archeologia
Wystawy pokazujące życie na tym terenie od prehistorii przez epokę brązu po czasy wielkomorawskie.
Znaleziska z wykopalisk, np. biżuteria, ceramika, broń.
4. Winiarstwo
Region Slovácko słynie z wina — ekspozycja poświęcona winiarskim tradycjom, piwnicom i festiwalom win.
Muzeum organizuje także ciekawe wystawy czasowe, np. o sztuce współczesnej, fotografii, czy lokalnych artystach.
Muzeum jest położone w parku, przez co zwiedzanie staje się jeszcze przyjemniejsze, łącząc kulturę z relaksem na świeżym powietrzu.
Wizyta w muzeum pozwoliła na głębsze zrozumienie historii, tradycji oraz codziennego życia lokalnej społeczności a także ukazała różnorodność kulturową Moraw oraz ich znaczenie w kontekście tożsamości regionalnej.
Popołudnie nad Jeziorem Štěrkowym
Popołudnie spędziliśmy nad spokojnym Jeziorem Štěrkowym w Ostrožskiej Nové Vsi. Czas jakby zwolnił – wokół tylko szum liści, śpiew ptaków i delikatny plusk wody.
Po krótkim odpoczynku na brzegu wybraliśmy się na długi spacer wokół jeziora. Ścieżki prowadziły przez lasy, wzdłuż linii brzegowej i wśród pachnących łąk. Co jakiś czas zatrzymywaliśmy się, by podziwiać widoki – czysta tafla wody odbijająca niebo. Był to czas bezpośredniego kontaktu z przyrodą, ale także momentem refleksji i integracji uczestników projektu. Wspólne doświadczenie piękna krajobrazu sprzyjało budowaniu relacji między uczestnikami, a także wzmacnianiu świadomości ekologicznej i odpowiedzialności za środowisko naturalne.
To był czas pełen ciszy, prostoty i kontaktu z naturą. Idealna chwila na złapanie oddechu – i na złapanie dystansu do codzienności.
4 czerwca 2025
Czekaliśmy na ten dzień. Byliśmy pełni niepewności czy szybko uda się nam nawiązać kontakt z czeskimi seniorami. Pierwsze zetknięcie przełamało wszystkie lody- poczuliśmy atmosferę serdeczności i wzajemnej ciekawości siebie. A komunikowaliśmy się w języku polskim, czeskim i angielskim.
Czescy seniorzy to grupa słuchaczy UTW uczących się w strukturach Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu , który jest najstarszym uniwersytetem na Morawach i drugim pod względem starszeństwa w całych Czechach.
Najpierw wzajemnie ustaliliśmy zasady naszej współpracy czyli wzajemny szacunek i otwartość na różnice kulturowe, wspólne cele edukacyjne, wspólne działania i współpraca w grupach .
Zarówno my , jak i Czesi pokazali swoją działalność wykorzystując do tego przygotowane prezentacje. Działalność czeskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku jest nieco inaczej zorganizowana niż polskiego. Jest to rodzaj studiów podyplomowych zwieńczonych samodzielnie napisaną pracą .
A potem przyszedł czas na przestawienie się poszczególnych członków spotkania . Było to w formie wspólnych zabaw, powitań , tańców, malowania puzzli i obrazków , na których uwieczniliśmy nasze emocje i wspomnienia. Wszyscy wykazaliśmy się dużą kreatywnością .
Swoje samopoczucie fizyczne i psychiczne poprawialiśmy podczas zajęć yogi. Te ćwiczenia sprzyjały także pełnej relaksacji. A wieczorem brataliśmy się z czeskimi seniorami częstując ich śląskimi smakołykami , tańcząc poloneza i polkę, śpiewając Sto lat po polsku i czesku. Nazwaliśmy to wydarzenie ” Wspólne Świętowanie Tradycji”
5 czerwca 2025
Dziś przywitało nas słonko, które naładowało i dodało energii na cały dzień.
Motto porannego dnia to „Sport to zdrowie” . Kwiecista łąka w parku zapraszała na zajęcia yogi a o tym, że aktywność fizyczna wpływa na nasze zdrowie nie trzeba nas było przekonywać. Lucja – przedstawicielka ołomunieckiego uniwersytetu potwierdziła to omawiając jakie są przyczyny i zagrożenia braku aktywności fizycznej.
Potem czekała nas uczta duchowa w postaci wykładu dr Blanki Rasticowej o historii królewskiego miasta Uherskie Hradiste. Pani dr Rasticowa to człowiek o ogromnej wiedzy i głębokiej pasji do historii – zabrała nas w fascynującą podróż przez dzieje tego morawskiego miasta, ukazując nie tylko jego znaczenie strategiczne, ale także kulturowe i społeczne przemiany na przestrzeni wieków. A to co usłyszeliśmy mogliśmy naocznie zobaczyć podczas spaceru po mieście .
Dzień zakończyliśmy w najstarszej winiarni miasta, gdzie właściciel z pasją snuł opowieści o winie, ziemi i tradycji zaklętej w każdej butelce. A przy winie, śpiewom polskim i czeskim nie było końca . A ciepły wieczór temu sprzyjał…..
6 czerwca 2025
Ostatni dzień naszego pobytu w ramach grupowej mobilności osób uczących się był pełen emocji, refleksji i wyjątkowej atmosfery, którą trudno będzie zapomnieć. Od samego rana towarzyszyło nam poczucie, że kończy się coś ważnego, ale też inspirującego.
Dzień rozpoczęliśmy spokojnie i z uważnością – zajęciami z jogi, które pomogły nam wyciszyć umysł i skupić się na “tu i teraz”.
Następnie wzięliśmy udział w zajęciach z muzykoterapii, które były wyjątkowym doświadczeniem. Wspólne tworzenie dźwięków, słuchanie relaksacyjnych melodii i praca z instrumentami pomogły nam wyrazić emocje, jakie towarzyszyły nam w związku z końcem projektu.
Kulminacyjnym momentem dnia było podsumowanie mobilności , wręczenie certyfikatów oraz pożegnanie z czeską grupą. W atmosferze wzruszeń, uścisków i wspólnych zdjęć podziękowaliśmy sobie nawzajem za spędzony razem czas, inspirujące rozmowy i cenną wymianę doświadczeń. Nie zabrakło symbolicznych podziękowań – drobnych upominków, ciepłych słów i wspomnień, które zostaną z nami na długo.
Choć z żalem opuszczamy Czechy, jesteśmy wdzięczni za każdy dzień spędzony w tym projekcie. Wyjeżdżamy z nową energią, motywacją i nadzieją na dalszą współpracę międzynarodową.
7 czerwca 2025
I to już koniec….
Dzięki Erasmusowi staliśmy się częścią globalnej wspólnoty. Teraz, gdy ta podróż dobiegła końca, to już nie tylko pożegnanie – to obietnica nowych spotkań i nowych możliwości.
