Realizację projektu rozpoczęliśmy w ostatni poniedziałek  czerwca w sali kinowej Tarnogórskiego Centrum Kultury projekcją filmu francuskiego reżysera Stephena Robelin „Zamieszkajmy razem”.

To film o potędze przyjaźni. To pełna swoistego humoru i refleksji opowieść o piątce przyjaciół: Annie, Jean, Claude, Albert i Jeanne znających się od ponad czterdziestu lat. Zdają sobie sprawę, że ich  dojrzały wiek oprócz doświadczenia i wiedzy oznacza także ograniczoną niezależność, utratę pamięci, liczne choroby, dom spokojnej starości, a co najgorsze separacji. Pewnego dnia jeden z pięciu przyjaciół postanawia przełamać samotność i proponuje pozostałym, by razem zamieszkali w dużym domu z ogrodem Annie i Jeana, wówczas będą  silniejsi, wzajemnie sobie pomagać w trudnych chwilach. Z czasem zamieszkuje z nimi student antropologii, który prowadzi badania na temat starości.

Albert zmaga się z chorobą Alzheimera. By zapamiętać najważniejsze wydarzenia  zapisuje je w podręcznym notatniku. Z tego powodu przypadkiem wychodzą na jaw tajemnice przyjaciół sprzed lat, co powoduje spięcie między nimi. Jego żona Jeanne odrzuca leczenie onkologiczne, by nie spędzić swych ostatnich dni na szpitalnym oddziale. W tajemnicy planuje nawet swój pogrzeb. Nie chce, by jej odejście było smutkiem dla pozostałych. Pomiędzy Jeanne a młodym studentem nawiązuje się nić przyjaźni. W rozmowach na spacerach z psem, stara się młodemu przyjacielowi przekazać wiedzę i doświadczenie życiowe.

Kobieciarz Claude – wdowiec- chce żyć jak dotychczas pełnią życia i  doznań, lecz gdy słabe serce odmawia mu posłuszeństwa, jego syn umieszcza go w domu starców. Jest mu źle, nie chce się z tym pogodzić. Przyjaciele wykradają go z domu opieki i przewożą do ich wspólnego domu. Tam odzyskuje radość życia.

W przepięknej scenie Jean przytulony do żony Annie opowiada o swoim śnie. Jest  dzieckiem, a czas  płynie w odwrotną stronę i kończy powrotem do łona matki. Tam czuje się bezpieczny i  szczęśliwy.

Ostatnia scena jest przejmująca. Albert nie pamięta, że jego ukochana żona nie żyje.  Szuka jej wołając jej imię. Przyjaciele słysząc rozpacz w jego głosie idą razem z nim i też wołają. Oni także cierpią i tęsknią za Jeanne. Są razem; przyjaźń jest dawaniem drugiej osobie siły, gdy tylko tego potrzebuje.

Film „Zamieszkajmy razem” jest pierwszym z serii filmów z realizowanego projektu o filmowym ujęciu historii ludzi starszych ciałem, ale nie duchem, umysłem i fantazją.

Już we wrześniu następne spojrzenie filmowe na późną dorosłość. Informacji szukajcie na naszej stronie internetowej.

Grażyna Jurek

Zdjęcia: Marek Krzywiecki